HondenCampus nieuws

NOS Journaal: Aantal honden die op grond van een bijtincident in beslag worden genomen, is meer dan verdubbeld.

Vandaag (13 oktober) was HondenCampus weer te zien in het journaal van de NOS. “De politie nam dit jaar twee keer zoveel honden in beslag, honden die iemand hebben gebeten.” Het waren er dit jaar 164, de jaren ervoor waren het er gemiddeld 80 (cijfers van de RVO).

In juni 2024 publiceerde het ministerie van LVVN al het door HondenCampus opgestelde huisvestings- en behandelprotocol voor complexe honden in de opvang. De conclusie van de pilot die in 2022-2023 is gedraaid, was dat het inzetten van de juiste expertise noodzakelijk is om het welzijn van opgevangen complexe honden te waarborgen. Complexe honden die betrokken zijn geweest bij een bijtincident vormen daarnaast een hoger risico binnen de opvang, waardoor, bij gebrek aan de juiste kennis en kunde, ze niet altijd kunnen worden voorzien in hun fysieke en mentale behoeften.

Het niet voldoen aan deze behoeften lijkt ook een van de meest voorkomende oorzaken te zijn van de toename van het aantal bijtincidenten in Nederland. Tijdens de coronaperiode zijn veel honden niet goed genoeg gesocialiseerd, waardoor er gedragsproblematiek is ontstaan. Slecht welzijn, zowel fysiek als mentaal, leidt vaak tot agressie. Door de grote vraag naar honden tijdens deze periode zijn veel honden afkomstig uit de broodfok, en ook daar was een grote groei zichtbaar. Zorgelijk, want honden uit de broodfok zijn vaak al fysiek en mentaal ongezond vanwege het fokken met ongezonde ouderdieren, de slechte leefomstandigheden in en rondom het nest en het gebrek aan socialisatie.

“In het trainings- en expertisecentrum van HondenCampus worden momenteel honden onderzocht en gerehabiliteerd met als doel: een duurzame en verantwoorde terugkeer naar de maatschappij. Niet alle honden kunnen terugkeren, veelal vanwege ernstige fysieke gezondheidsproblemen of onbehandelbare gedragsproblemen. Gelukkig lukt het bij het grootste deel van de honden wél.“

Het meeste werk zit in het vergroten van de kennis en kunde bij de eigenaar. Want alleen naar de hond zelf kijken heeft geen enkel nut. De verantwoordelijkheid ligt namelijk bij de houder. De houder moet zich bewust zijn van het gedrag van de hond en de mogelijke risico’s die daarbij komen kijken. Bijvoorbeeld het risico van het aanschaffen van een pup bij een broodfokker… het risico op fysieke en mentale gezondheidsproblemen die ook op latere leeftijd nog kunnen ontstaan als de hond niet wordt voorzien in zijn welzijnsbehoeften… het risico op bijtincidenten wanneer je als eigenaar het (afwijkende) gedrag van de hond niet herkent en niet in staat bent de hond op een juiste manier te begeleiden.

Honden die in beslag worden genomen, worden beoordeeld op mogelijk risicogedrag. De eigenaar niet… Wanneer de hond terug mag naar de eigenaar, wordt er hooguit een maatregel opgelegd, zoals een aanlijn- en muilkorfplicht. In andere gevallen wordt de hond herplaatst of geëuthanaseerd, afhankelijk van of het bijtgedrag ook in een andere context (dus bij een andere eigenaar en in een andere leefomgeving) optreedt en afhankelijk van wat de impact (schade) van een incident zou kunnen zijn. De eigenaar; die kan weer terug naar de (brood)fokker voor een nieuwe hond en wordt mogelijk weer verantwoordelijk voor een nieuw incident.

Natuurlijk lopen er in Nederland genoeg eigenaren rond die deze verantwoordelijkheid met alle liefde willen dragen. De eigenaar die op zoek gaat naar de juiste match en de pup direct inschrijft voor een puppycursus. Maar ook daar ligt nog een probleem op de loer: op wat voor hondenschool en bij wat voor instructeur kom je terecht? Ben je als verantwoorde eigenaar in staat om het kaf van het koren te scheiden? Of kom je terecht bij een hondenschool waar (helaas nog steeds) grensoverschrijdend gedrag plaatsvindt? Een plek waar de emotionele staat van jouw hond alleen maar verslechterd i.p.v. verbetert? “Maar hij luistert wel”… voor een aantal weken… Ook hier is het van groot belang dat de eigenaar zich bewust is van de bijkomende risico’s: laat je begeleiden door gediplomeerde en gecertificeerde instructeurs en therapeuten.

“Het aanpakken van de onverantwoorde fokker… het selecteren van de verantwoorde houder… het begeleiden van de verantwoorde houder door een échte professional… het opleggen van een houderschapsverbod bij de onverantwoorde houder?”

Laten we in ieder geval beginnen met het op de juiste manier en onder de juiste omstandigheden onderzoeken van hond én houder wanneer er een bijtincident heeft plaatsgevonden. Laten we de houder die wél verantwoordelijkheid neemt over het incident dat heeft plaatsgevonden op een juiste manier begeleiden om herhaling te voorkomen. Laten we de hond ook beoordelen op de staat van welzijn en niet alleen op gedrag en bekijken of we de juiste combinaties een herstel kunnen bieden zodat bijtincidenten voorkomen kunnen worden. Laten we vooral niet vergeten wat voor impact een bijtincident heeft op het slachtoffer en de omgeving. Laat ook vooral hen zien dat er iets gedaan wordt aan deze problematiek.

En wanneer het landelijke meldpunt gerealiseerd is en er door onze samenleving waarschuwingssignalen (slecht welzijn en/of risicogedragingen) gemeld worden, kunnen we ook preventief aan de slag. Er staan al een hoop professionals klaar die gemeentes hier graag in willen ondersteunen.

Het verbeteren van welzijn zorgt voor een veiligere samenleving. Let’s do this together!

Stichting HondenCampus helpt al diverse gemeentes bij inbeslagnames d.m.v. het bieden van opvang en het beoordelen en begeleiden van hond en eigenaar. HondenCampus biedt daarnaast ook juridisch advies op het gebied van bijtincidenten binnen de gemeente.